ಅಮ್ಮನವಳು..

ಅತ್ತು ಕರೆವಾಗೆಲ್ಲ ತುತ್ತಿತ್ತು ಮುದ್ದಾಡಿ
ಎತ್ತಿದಳು ತೋಳೆತ್ತಿ ಕಣ್ಣನೊರೆಸಿ
ಸುತ್ತಬೆಳದಿಂಗಳು ಹರಸಿದ್ದ ಚಂದ್ರಮನ
ಕತ್ತೆತ್ತಿ ತೋರಿದಳು ನಗುವ ಬರಿಸಿ

ತಟ್ಟೆಯಲಿ ಆಹಾರ ಕೊಟ್ಟುದಕ್ಕೇನಲ್ಲ
ಇಷ್ಟದಲಿ ಕೊಟ್ಟುದಕೆ, ಅಮ್ಮತನಕೆ
ಕಷ್ಟ ನೋವಿನ ಲೆಕ್ಕ ಅವಳ ಜೀವನಕೆಂದು
ಗುಟ್ಟಾಗಿ ಈ ತನಕ ಪೊರೆದುದಕ್ಕೆ!

ಬೇಲಿಯಾಚೆಗೆ ಕೊರಳು ದಾಟಿದ್ದು ತಿಳಿದರೂ
ಗಾಳಿಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ಹುಸಿಯೆಂದಳು
ನೂಲಾಗಿ ಇರುವವಳು ನನಗೆ ಬಟ್ಟೆಯ ಹೊದಿಕೆ
ಸೋಲಾಗದಿರಲೆಂದೂ-ಅಮ್ಮನವಳು.