ಅತ್ತಕಡೆಯಿಂದ ಬರುವಾಗ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ
ಇಣುಕಿ ನೋಡದೆ ಹೋಗಳೆನ್ನ ಚೆಲುವೆ
ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ಯಾರೂ ಇರದಂತ ವೇಳೆಯಲಿ
ಕೆಣಕು ಮಾತಲಿ ನನ್ನ ಕರೆಯದಿಹಳೆ?
ಬಾಗಿಲಿನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂದು ಬಳಿ ಕರೆದಂತೆ
ಬಳೆಯ ದನಿಯನು ಮಾಡಿ ಓಡುತಿಹಳೇ
ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕಾಣಿಸುತ, ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಮಾಯದಲಿ
ಬಳಿಗೆ ಬಂದರೆ ಮೂಕ, ಮತ್ತೆ ಅವಳೇ!
ಹಬ್ಬದಲಿ ಜಾತ್ರೆಯಲಿ ಪೇಟೆಯಲಿ ಬೀದಿಯಲಿ
ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹುಡುಕಿ ನಡೆವೆ ಎಂದು
ಅವಳೋ ಬಲುಜಾಣೆ, ನನಗಿಂತ ಬಲುಚುರುಕು
ಗುರುತುಗಳನಿಟ್ಟಿಹಳು, ನಾ ಬರುವೆನೆಂದು!
6 comments:
ಭಟ್ಟರೆ,
ನಿಮ್ಮ ಈ ಕವನವು ನಮ್ಮನ್ನು ರೋಮಾನ್ಸಿನ ಮಾಂತ್ರಿಕ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತದೆ. ಧನ್ಯವಾದಗಳು!
ಕಿರಣನ ಭಾವ ಗರಿಗೆದರಿ ಬಂದಾಂಗಿದ್ದು.. ಸೂಪರ್ :)
ಯಾರ್ರಿ ಅದು ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕರೆಯುತ್ತಿರುವುದು... ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ..
ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಅವಳ ಸೌಂದರ್ಯ ಲಹರಿ ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ ?
ಸ್ವರ್ಣಾ
ಅವಳ ಬಳೆಗಳ ನಾದಕ್ಕೆ ನೀ ಇಣುಕಿದಂತೆ .. ನಿನ್ನೊಲುಮೆಯ ಸಾಲುಗಳಿಗೆ ರೋಮಾಂಚಿತಳಾಗಿ ಅವಳು ಇಣುಕುತ್ತಾಳೆ ಬಿಡು..;) :)
ಚೆಂದಿದ್ದೋ.. ನವ್ಯದಿಂದ ಮತ್ತೆ ಇದಕ್ಕಾ ? :ಫ್
Post a Comment