ನಿನ್ನ ನೆನೆಯದೆ ಹೀಗೆ ಸುಮ್ಮನಿರುವುದು ಕಷ್ಟ
ಅದು ಹೇಗೆ ಇಣುಕುವೆಯೊ ಗೆರೆಗಳಲ್ಲಿ;
ನಾನೆಷ್ಟು ಬರೆದರೂ ಅದರ ಮುನ್ನುಡಿಯಂತೆ
ನೀನೆ ನಗುತಿಹೆ ಗೆಳತಿ ನಗೆಯಚೆಲ್ಲಿ!
ಪ್ರೇಮವಿಲ್ಲದೆ ನಾನು ಬರೆದೇನು ಗಳಿಸುವೆನೊ
ನೀನಿಲ್ಲದಾ ನಾನು ಅಂತೆ ಶೂನ್ಯ;
ಓರೆ ತಿದ್ದುವೆನೆಂದು ಜಗಕೆ ಕವಿ ಹೇಳುವುದೆ?
ಹುಬ್ಬು ತಿದ್ದಿದರಾಯ್ತು ನನ್ನ ಪುಣ್ಯ.
ಹೂಗಳಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯಲಿ ಸಂಜೆಯಲಿ ಹಣತೆಯಲಿ
ರಮ್ಯತೆಯ ಕಾಣುವುದು ಸಹಜವಂತೆ
ನಿನ್ನೊಲುಮೆಯಲಿ ನಾನು ಬರೆಯುವುದು ಕಳೆಯುವುದು
ನನಗಿಲ್ಲ ಜಗವ ಸರಿಮಾಡೊ ಚಿಂತೆ.
ಜಗವು ಬಳ್ಳಿಯ ಹಾಗೆ ಡೊಂಕುಗಳು ಕಂಡಾವು
ಲೋಪವಾದವೆ ಹೇಳು ಹೂವ ಗಂಧ?
ನನಗೆ ಪ್ರೀತಿಯು ಹಾಡು; ನನ್ನ ಭಾವವ ನೋಡು
ಜಗದ ಪ್ರೀತಿಯ ಜೊತೆ ನಿನ್ನಾತ್ಮಬಂಧ.
1 comment:
ಇದೀಗ ನೋಡಪ್ಪ, ನಮ್ಮ ಈಶ್ವರ ಭಟ್ಟರ ಪುನರಾಗಮನ!
Post a Comment