Thursday, January 9, 2014

ಮೊಣಕಾಲ್ ಕವನಗಳು.

೧.
ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಗೃಹಸ್ಥನ ಫ್ಯಾನು;
ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡರವರೆಗೆ
ಏದುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತದೆ,
ನಾನು ನಿದ್ರಿಸುತ್ತೇನೆ.


ಕಲ್ಲಿಗೆ ತಾಗಿದ ಕಾಲ್ಬೆರಳಿಗೆ
ಮುಲಾಮು ಹಚ್ಚುವವಳು;
ಮೊಣಕಾಲಿನ ಉರಿಗೆ
ಮುತ್ತನಿಟ್ಟಳು.

೩.
ಮೊನ್ನೆ ಮದುವೆಯಾದವನು
ಬಡವನೇ ಆಗಿದ್ದಾನೆ;
ಮೊಣಕಾಲಿಗೆ ತರಚುಗಾಯ ಕಂಡೆ.

೪.
ನಮ್ಮೂರಿನ ಹೊಸಾ ಮದುಮಗನಿಗೂ
ಅವನ ಅಪ್ಪನಿಗೂ
ಒಂದೇ ಖಾಯಿಲೆ.
ಮಂಡಿನೋವು.

೫.
ಕಾರು ತೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಯಾಕೆ
ತೋಟದ ಕೆಲಸದವನ
ಮಂಡಿ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಗೆ ಬೆರಗಾದಳು.

3 comments:

Unknown said...

Ha ha.. monakal kavana super

Badarinath Palavalli said...

ಎಲ್ಲ ಹನಿಗಳೂ ಮಾರ್ಮಿಕವಾಗಿವೆ.

sunaath said...

ಮೊಣಕಾಲಿನ ಮಹತ್ವಕ್ಕೆ ಬೆರಗುಬಟ್ಟೆ!