Wednesday, February 11, 2015

ಇನ್ಯಾವಳೂ ಅವಳಲ್ಲ.

ಮೆಲ್ಲ ನಕ್ಕಳು ಸಂಜೆ; ಕಾಲ್ದಾರಿಯಂಚಿನಲಿ
ನೋಡಿದಳೆ? ಕೆಣಕಿದಳೆ? ನನ್ನ ಹೀಗೆ
ಯಾವುದೋ ಧ್ಯಾನದಲಿ ಕಣ್ಣುಗಳು ಜೊತೆ ಸೇರಿ
ಅವಳ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹಿಡಿದು ಬೆಸೆವ ಬೇಗೆ.

ಇದುವರೆಗೆ ನಿಶ್ಚಲವು ಕೆಂಪು ಹೂವಿನ ಮರವು
ಅವಳ ನಗು ಕಂಡೊಡನೆ ಹೂವು ಚೆಲ್ಲಿ;
ಗಂಟಲೊಣಗಿದ ಹಕ್ಕಿ ಸುಮ್ಮನುಳಿಯುವುದೇನು
ನನ್ನ ಭ್ರಮೆಯೊಂದಿಗೇ ಹಾಡಿತಲ್ಲಿ.

ಹೂವ ಮಾರುವ ಅಜ್ಜಿ ಯಾವುದೋ ನೆನಪಿನಲಿ
ಕೊಡುವ ಮಲ್ಲಿಗೆಗೇನು ಗಂಧವಿರದೆ?
ಅವಳ ನಗುವಿನ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಇರದಿರೆ ಸೋಲೆ?
ಪ್ರೀತಿ ನಗುವಲಿ ಬದುಕಿ ಬಾಳದಿಹುದೆ?

ಬಾಗಿಲನು ಅರೆತೆರೆದು ಮುಡಿಯ ಬೈತಲೆ ತೆಗೆದು
ನನ್ನವಳು ನನಗಾಗಿ ಕಾಯುತಿಹಳು.
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಜೊತೆಯಿರುವ ತುಳಸಿ ಹೂ ನಗುತಲಿದೆ
ಅವಳ ಕನಸಲಿ ಹೀಗೆ ಬೆಳಕಿನಿರುಳು.

Sunday, February 8, 2015

ಪ್ರೇಮಪತ್ರ ಸಿಕ್ಕು!

ಕಾಲುದಾರಿಯ ನಾನು ಮರೆತು ಹೋಗುವನಲ್ಲ
ದಾರಿಯುದ್ಧಕು ನೋಡಿ ನಡೆಯುವವನು
ನಿನ್ನೆ ನಡೆಯುತಲಿರಲು ದಾರಿಯಲಿ ಕಂಡೆನಾ
ಮುದುಡಿದ್ದ ಕಾಗದದಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು

ಒಲವು ತುಂಬಿದ ಶಾಯಿ ಕುಶಲವನು ಕೇಳಿತ್ತು
ಕಳಕಳಿಯ ಕಾಳಜಿಯ ಗೇಯವಿತ್ತು
ಅವನದೊ ಅವಳದೋ ಎನುವ ಮಾತುಗಳಿರದೆ
ಎರಡು ಎದೆಗಳ ಮಾತು ಕನಸುತಿತ್ತು

ಅವನು ಅವಳಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಅವಳು ಅವನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟ
ಮಾತುಗಳ ಮುತ್ತುಗಳ ವಿವರದೊಳಗೆ
ಸಂಜೆಯಾಗಲು ಬರುವೆ ರಾತ್ರಿ ಕನಸಲಿ ಕರೆವೆ
ಪ್ರೇಮಸೌಭಾಗ್ಯವದು ಕಹಿಯೆ ಕೊನೆಗೆ?

ಪ್ರೀತಿ ಮುದುಡಿತು ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡಲಾಗಿ
ನನ್ನವಳು ಕಂಡಳದೊ ದೂರದಲ್ಲಿ
ಹೆಸರು ಹೇಳದ ಪತ್ರ ಒಲವಿಗಾಗಿಯೆ ಮುಡಿಪು
ಕೊಟ್ಟೆನವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ.

ಕಾಣೆಯಾಗಿದೆ : ಬಾಲ್ಯದ ಚಿತ್ರ.

ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಚಿತ್ರ ಕಾಣೆಯಾಗಿದೆ
ಹುಡುಕಿಕೊಟ್ಟವರಿಗುಂಟು
ಪೆಪ್ಪರಮೆಂಟು.

ಮೀಸೆಯಿಲ್ಲದ ಮುಖವು,
ಬಿಳಿಯಿರದ ತಲೆಕಸವು
ಮೇದು ಕಪ್ಪಾಗಿರುವ ಹಲ್ಲುಕುಳಿಯು
ಜೇಬು ಹರಿದಿಹ ಚಡ್ಡಿ
ಅದಲು ಬದಲಿನ ಗುಂಡಿ
ಕಡ್ಡಿಮೀರಿದ ಹೊದಿಕೆ ಇರುವ ಕೊಡೆಯು

ಕವಚ ಕಳೆದಿಹ ಬಾಲು
ಬುಡವು ಸವೆದಿಹ ಬ್ಯಾಟು
ಜಾರುವುದಕೇ ಇರುವ ಪಾದರಕ್ಷೆ
ಓದದಿದ್ದರು ಬರೆವ
ಬರೆಯದಿದ್ದರು ಬೆಳೆವ
ಆ ಕತೆಯ ಈ ಕತೆಯ ಪಾಠ ಶಿಕ್ಷೆ!

ಬೇಸಿಗೆಯ ಆಟದಲಿ
ಗೇರು,ಮಾವನ ಹೊಸಕಿ
ತೆಂಗು ಕಂಗಿನ ಮರಕೆ ಹತ್ತಿ ಹಾರಿ;
ಯಾವುದೋ ಕಾಲಕ್ಕೆ
ಮರೆತು ಇಟ್ಟಿಹೆನೆಲ್ಲೋ
ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಚಿತ್ರ ಹುಡುಕಿ ಕೊಡಿರಿ.

ಹೇಳಲೇನೇ ಸಖಿಯೇ..

ಹೇಳಲೇನೇ ಸಖಿಯೇ ಒಲವನು
ಹೇಳಲೇನೇ ಸಖಿಯೇ,

ಏನು ಹೇಳುವೆನೆಂದು ಕಾತರಗೊಂಡಿಲ್ಲ
ಹೇಳು ಎನುತ ನನ್ನ ಕಾಡುವುದಿಲ್ಲ
ಆತುರದಿಂದಲಿ ಹೇಳುವಾಸೆಗೆ ಬಂದೆ
ಕೇಳುವ ಕಿವಿಗಳು ಹತ್ತಿರ ಬಂದಿಲ್ಲ.

ಕೇಳುವಾಸೆಗೆ ನೀನು ಕಿವಿಯ ಹತ್ತಿರ ತರಲು
ನಿನ್ನೆಯ ತೆರದಂತೆ ಕಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ;
ಯಾರದೋ ಕತೆಹೇಳಿ ಯಾವುದೋ ಗೋಳುಗಳ
ಮುನಿಸು ಮಾತುಗಳಿಂದ ಚುಚ್ಚುವುದಿಲ್ಲ

ಎಷ್ಟಾದರೂ ದೂರ ಇರಬಾರದು ನೀನು
ಪಿಸುಮಾತು ಬಲುದೂರ ತಲುಪುವುದೇ?
ಹೇಳಲೇನೇ ನಿನಗೆ ಎನುವ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮಾತು ಕಾಣಿಸದೇ?

ಕನಸಿನ ಲೋಕ.

ಸಂಜೆಯಲಿ ಕಂಡು ಮಾತಿಂಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಒಲವಾಯ್ತು ಎಂದುಕೊಂಡೆ
ಮರುದಿನದ ಬೆಳಗು ಕಾದಿತ್ತು ಬಿಸಿಲು ಮುದುಡಿತ್ತು ಮಲ್ಲೆದಂಡೆ
ಕಣ್ಣೀರ ಹನಿಯು ಉದುರಿತ್ತು ಹೀಗೆ ಮಾಡಿತ್ತು ಕೊಳವನೊಂದು
ಆ ಕೊಳದ ತುಂಬ ಕರಿಬಿಳಿಯ ಹಂಸ; ನನಗದುವೆ ಆತ್ಮಬಂಧು.

ರಾತ್ರಿಯಲಿ ಹೀಗೆ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಕೂಡೆ ಹಂಸಗಳು ಮಾತನಾಡಿ
ನನ ಕಣ್ಣ ಎವೆಗಳನು ಮುಚ್ಚಲೆಳೆಸುವುದು ಹಗಲ ಚಿಂತೆದೂಡಿ
ಬಂದೀತು ಬರವು ಕಾದಿರಿಸು ನೀರ, ಎಂದಾವು ಕಿವಿಯ ಬಳಿಯು
ಆ ಅವಳ ನಲಿವು ನನ್ನೊಲವ ನೋವ ಗಾಯಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಬರೆಯು!

ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿ ಬರುವಂತ ಕಸವ ತುತ್ತೆನುವ ಆಸೆಯಲ್ಲಿ
ಕಚ್ಚಿದರೆ ಹೀಗೆ ಒಸಡುಗಳ ಬೇನೆ, ಊಟಕ್ಕೆ ದಾರಿಯೆಲ್ಲಿ?
ಬಾತುಗಳ ಮಾತು ಕಣ್ಣಾಚೆ ಬಂದು ನಗುವಾಯ್ತು ನನ್ನ ತುಟಿಗೆ
ಹಾಡಾಗಿ ಬಂತು ಕೊನೆ ಮುಗಿಯದಂತ ಜೇನಾಯ್ತು ಒಲವು ಹೀಗೆ

ಬೆಳಗಿನಲಿ ಎದ್ದು ನೋಡಿದರೆ ನಾನು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕೊಳವು ಮಾಯ
ಸಾಲಾಗಿ ನಡೆವ ಹಂಸಗಳ ಕಂಡು ಮೂಡಿತ್ತು ಒಂದುಪಾಯ
ವಿರಹಿಗಳನು ಹೆರುವಂತ ಜಗಕೆ ಅವುಗಳನು ಕಳಿಸಬೇಕು
ಎದೆಯೊಳಗೆ ಉಳಿವ ನೆನಪನ್ನು ಮರೆಸಿ,ಹಂಸಗಳು ನಲಿಯಬೇಕು.

ಸಾವಿನ ದಿನ; ಆ ನಾಲ್ಕು ಜನ

ನಾಲ್ಕು ಜನರಿಗೆ ಹೀಗೆ ಕಾಯಿಲೆಯು ಬಂತು

ಮುಂದೆ ಇದ್ದವನೊಬ್ಬ ಹಳೆಪಾತ್ರೆ ವ್ಯಾಪಾರಿ
ನನ್ನ ಬಳಿಯಲ್ಲಿಷ್ಟು ಸಾಲಮಾಡಿ
ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನಬಂದು ನಷ್ಟವಾದುದ ಹೇಳಿ
ಜೊತೆಯಾದ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಪುಷ್ಟವಾಗಿ

ಎಡಬದಿಯ ಸಣಕಲನು ನನ್ನ ಓರಗೆಯವನು
ಎದುರಬೆಂಚಿನ ಹುಡುಗ, ಒಳ್ಳೆಯವನು
ಸಣ್ಣಬೆನ್ನಿನ ಗೆಳೆಯ ಕಂಪೆನಿಗೆ ಬೆನ್ನೆಲುಬು
ಖಾರವಿಲ್ಲದ ಊಟ ಸವಿಯುವವನು

ಹಿಂದೆ ಬಂದವನೊಬ್ಬ ನನ್ನ ಆಸರೆಯಲ್ಲಿ
ನನಗಾಗಿ ನನ್ನಿಂದ ಬೆಳೆದ ಹುಡುಗ
ಯಾವುದೋ ಊರಿಂದ ಬಂದ ಒಳ್ಳೆಯ ಅಕ್ಕಿ
ನನ್ನ ಬಿಸಿನೀರಿನಲಿ ಬೆಂದ ಅನ್ನ.

ಅವನ ಜೊತೆ ನಡೆಯುವವ ನನ್ನ ಅಣಕಿಸುವಾತ
ಅವನ ತೊಗಲಿಗೆ ಸರಿಯೆ ನನ್ನ ಚರ್ಮ?
ನಾನಡೆವ ದಾರಿಯಲಿ ಬಹಳ ತಡವಾಗಿರುವ
ಅವನ ದಾರಿಯ ಕಾವುದೆಂತ ಖರ್ಮ

ಇಂತ ನಾಲ್ವರ ಜೊತೆಗೆ ನಾನು ಹೋಗುವ ಕನಸು
ಬಲುಸಮಯದಿಂದೀಚೆ ಎದೆಯೊಳಿತ್ತು
ನಾನು ಹೋಗುವ ದಾರಿ, ನಡೆಯುವರ ಕೈಕಾಲು
ನಾನಿರುವ ತನಕವೂ ಗಟ್ಟಿಯಿತ್ತು.

ನಾಲ್ಕು ಜನರಿಗೆ ಹೀಗೆ ಕಾಯಿಲೆಯು ಬಂತು
ನಾನು ಉಳಿದಿದ್ದೇನೆ ಹೀಗೆ ಸತ್ತು!

ಕನಸು.

ನಡೆವ ದಾರಿಯ ಬದಿಗೆ ಇರುವಂತ ಕೊನೆಯ ಮನೆ
ಕೊನೆಯೆಂದರೇನೆಂದು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ
ಕೊನೆಯೆನುವ ಮಾತಿನಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಮರುಗಿದೆನು
ದಾರಿ ನಡೆಯುವುದೆಂತು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.

ಇಲ್ಲೊಂದು ಹೊಸಹೂವು ಹುಟ್ಟಿಹುದು, ಕೊಯ್ಯಲೇ
ಘಮವಿಹುದೆ ಮೂಸಲೇ? ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಲೆ?
ನಿನ್ನೆ ಮೂಡಿದ ಬೀಜ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವುದೆಂದು ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡಲೆ?

ದಾರಿಬದಿಯಲಿ ಹುಣಸೆ ಬೀಜ ಮರವಾಗಿಹುದು
ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಂಬೆಯಲಿ ಬಂದಣಿಕೆಯು
ತೇಗಿ ತೇಲುವ ತೊಗಟೆ ನಾಳೆ ಮಣ್ಣಾಗುವುದು
ಎಂಬ ಕವಿಮಾತಿಗೆ ಪೊಳ್ಳುಕಿವಿಯು.

ಬಂತು ಸವಾರಿಯಿದು, ಯಾರ ಹರಕೆಗೆ ಬಲಿಯು
ಎಂದೆಲ್ಲ ದನಿಗಳದೊ ಕೇಳುತಿಹುದು
ಮನೆಗೆ ಹೋಗಲೆ ನಾನು? ಬಾಗಿಲನು ಬಡಿಯಲೇ
ಯಾರು ತೆಗೆಯುವರೆಂಬ ಶಂಕೆ ಇಹುದು

ಯಾರು ತೆಗೆದರೆ ಏನು ಕೊನೆಯ ಮನೆಯೇ ತಾನೆ?
ಕುಣಿವ ಹುಡುಗಿಯು ಇಹಳು ಎನುವ ಮನಸು
ನಡೆವ ದಾರಿಯ ಬದಿಗೆ ಇರುವಂತ ಕೊನೆಯ ಮನೆ
ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮನೆಯು; ಅಂತು ಕನಸು.

ಒಂದು ಪ್ರೇಮ ಕತೆ

ಅಂಗಡಿಯ ಮಾಲಿಕನು ದೊಡ್ಡ ಮೂಗಿನ ಸಿಡುಕ
ಕೋಪಬಂದರೆ ಅವನು ಸಿಂಗಳೀಕ;
ಅವನ ಜೊತೆಗಿರುವವನು ಹದಿನೆಂಟು ಹರೆಯದವ
ಮೀಸೆ ಬೆಳೆಯುವ ಹುಡುಗ, ಅಂಜುಬುರುಕ.

ಮಾಲಿಕನ ಮಗಳವಳು ಶಾಲೆ ಮೆಟ್ಟಿಲು ತಪ್ಪಿ
ಮನೆಯ ಒಳಗೇ ಟೀವಿ ನೋಡುವವಳು
ಅಂಗಡಿಯ ಕೀಲಿಕೈ ಕೊಡುವ ದಿನಚರಿಯಲ್ಲಿ
ಮೀಸೆಯೊಳಗಿನ ನಗುವ ಕಾಣುವವಳು

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಅಂಗಡಿಯ ದಿನಸಿ ರಾಶಿಯ ನಡುವೆ
ಅವಳ ನೆನೆಯುತ ಹುಡುಗ ಕುಳಿತಿರುವನು
ಮೆಣಸು ಕೇಳಿದ ಜನಕೆ ಸಕ್ಕರೆಯ ಕಟ್ಟುವನು
ಮಾಲಿಕನ ಬೈಗುಳಕೆ ಸೋಲುವವನು.

ಯಾವುದೋ ಕಾಲದಲಿ ಮಾಲಿಕನ ತೋಟದಲಿ
ಹೊಸತು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಬಳ್ಳಿ ಹೂ ಬಿಟ್ಟಿತು
ಅದನು ನೋಡುತ ನಿಂತ ಹುಡುಗನಾ ಮನದಲ್ಲಿ
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಗಂಧವೂ ಒಲಿದು ಬಂತು.

ಎಲ್ಲ ಕತೆಗಳ ಹಾಗೆ ಕಲಹವಾಯಿತು ಎನುವ
ನಿಮ್ಮ ತೀರ್ಮಾನಗಳ ಪಕ್ಕಕಿಡಿರಿ
ಮಾಲಿಕನ ಮಗಳನ್ನು ಮದುವೆಯಾದನು ಹುಡುಗ
ಹೊಸ ವಧೂವರರನ್ನು ಹರಸಿಬಿಡಿರಿ.

ಕಾವು!

ಒಂದೆರಡು ದಿನವಿದ್ದು ಹೋಗಬಾರದು ಏಕೆ
ಮೊನ್ನೆಯೋ ಮಳೆಗಾಲ;ಬಹಳ ನೀರು
ಬೆಂಬಿಡದೆ ಕಾಡುತಿದೆ ಇಂದು ವಿರಹದ ಬೇಗೆ
ನೀಡಬಾರದೆ ಚೂರು ಒಲವ ಹಸಿರು.

ಸುಳಿವುದದು ಬಿರುಗಾಳಿ ಮೈಗೆ ಕಿಚ್ಚನು ಹಚ್ಚಿ
ಬೆಂಕಿಯಾಡುವ ಮನವು ಹುಚ್ಚಾಗಿದೆ
ತೆಗಳುವುದು ಸರಿಯೇನು? ಈ ಬಿಸಿಯ ಗಾಳಿಯನು
ನಿನ್ನೊಲವ ಕಾಯುವುದು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.

ಯಾವುದೋ ಧಾಟಿಯಲಿ ಯಾವುದೋ ರಾಗದಲಿ
ಹಾಡುವಾತನ ಕೊರಳು ದಣಿದುಹೋಗಿ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಸ್ವಲ್ಪ ಪಡೆದು ಬಾ ಎನುತಲಿದೆ
ಬರೆವ ಪದಗಳ ಸಾಲು ಮರವೆಯಾಗಿ

ನಾಳೆದಿನ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಕೆಂಪುಹೂಗಳ ಬನದಿ
ನಿನ್ನ ಕರೆಯಲು ಬರುವೆ, ನೀನು ಬರುವೆ
ಎಂದೆನುವ ಮಾತಿನಲಿ ಇಷ್ಟು ದಿನ ಕಾದಿರುವೆ
ಇನ್ನೆರಡು ದಿನವೇನು? ಕಾಯುತಿರುವೆ.

Saturday, February 7, 2015

ಹೂವು-ಹುಡುಗಿ

ಮೇಲು ಮಹಡಿಯವರೆಗೆ ಹಬ್ಬಿ ನಿಂತಿದೆ ಜಾಜಿ
ಹೂವ ನೋಡುವುದೇನು, ಎಂಥ ಸೊಗಸು
ಕೆಳಗೆಳೆದು ಬಳ್ಳಿಯನು ಹೂವ ಬಿಡಿಸುವ ಅವಳು
ಜಾಜಿಮಲ್ಲಿಗೆಗಿಂತ ಸೂಜಿ ಬಿರುಸು.

ನೆರೆಮನೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸೇರವು ಕಣ್ಣು
ಹಾದಿಯಲಿ ನಾ ಬರಲು ಒಂದು ನೋಟ;
ಅಮ್ಮನೆಲ್ಲಿಹಳೆಂದು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವ ಕೂಗು
ಹೂವುಗಳು ಮಿತಿಯೆನುವ ಮೋಸದಾಟ

ಗುನುಗುವಳು, ಒಂದೆರಡು ಸಾಲಿನಲಿ ನಿಲಿಸುವಳು
ಹೊಸತೊಂದು ಹಾಡನ್ನು ಹೊಸೆಯುವವಳು
ಯಾರಾದರೂ ಅವಳ ಕರೆಯೆ ಬೇಸರಪಟ್ಟು
ಮುನಿಸಿನಲಿ ಬಂದವರ ಬಯ್ಯುವವಳು

ಮೊನ್ನೆ ಹೀಗೆಯೆ ಸಂಜೆ ಅವಳ ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ
ಯಾವುದೋ ಧ್ಯಾನದಲಿ ಹೋದೆ ನಾನು;
ಅವಳು ಸೀರೆಯನುಟ್ಟು ತಂದು ಕೊಟ್ಟಳು ಕಾಫಿ
ಯಾರಿಗೋ ತಂದಿಟ್ಟ ಸಿಹಿಗಳನ್ನು

ಜಾಜಿಹೂವಿದೆ ಇಂದು ಕೊಯ್ಯುವರು ಇಲ್ಲಿಲ್ಲ
ದಾರಿಯೂ ಎಂದಿನದೆ, ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳು
ನೆರೆಮನೆಯ ಜನಕೆಲ್ಲ ಮದುವೆಯಾಗಿದೆಯೇನೊ
ಬೇಸರದಿ ಬಾಗುತಿದೆ ಜಾಜಿಗೆಲ್ಲು.

ಸಂಜೆಯ ಪ್ರೀತಿ.

ಅಲ್ಲಿ ಕೆರೆಯಂಚಿನಲಿ, ಮುಳುಗುತಿಹ ನೇಸರಗೆ
ಮರದ ಹಸಿರನು ಕಪ್ಪು ಮಾಡುವಾಸೆ
ಇಲ್ಲಿಯೋ ತಂಗಾಳಿ ಬಿಸಿಯೇರೆ ಹಣಕಿಸುತ
ಹತ್ತಿರಕೆ ಕಳಿಸುವುದು, ಒಲವಿನಾಸೆ!

ಎಷ್ಟು ಮಾತುಗಳಾಡಿ, ಜಗಳದಲಿ ಒಂದಾಗಿ
ಮತ್ತೆ ಮಾತಿನ ದೋಣಿ ತೇಲಿಹೋಗಿ
ಸುತ್ತ ಕತ್ತಲೆ ಹಬ್ಬಿ ಮಾತು ಮೌನಕೆ ದಣಿದು
ಅವಳ ಸಾಮೀಪ್ಯವನೆ ಅಲೆವ ರೋಗಿ

ಹಾರುವುದು ಎದೆಗನಸು ನೂರು ಮೈಲಿಗಳಾಚೆ
ಅಲ್ಲಿಯೂ ನೇಸರನು ಮುಳುಗುತಿಹನು
ಅವಳಿಗೂ ಇದೆ ನೆಪವು, ಇಂತಹದೆ ಬೇಸರವು
ಏನನೋ ಕಾಯುವುದು, ಹೆಳವ ನಾನು.

ಒಂದು ದಿನವಾದರೂ ಸಂಜೆಯಾಗದೆ ಇರಲಿ
ದೂರವಿಹ ವಿರಹಿಗಳ ಎದೆಯ ಸುಡದೆ
ಮಂದಮಾರುತ ಹೋಗಿ ಸುಖಿಪವರ ಜೊತೆಗಿರಲಿ
ನನ್ನ ಕಾಡಲುಬೇಡ, ಅವಳು ಸಿಗದೆ.

ನಾಕ-ನರಕ

ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದ ಸಂಜೆ ಕೈಯ್ಯಲ್ಲಿ ಮಧುಪಾತ್ರೆ
ನಾನೊಬ್ಬ ನರಕದವ, ದಣಿದು ಬಂದೆ.
ಹಾಡುತಿಹ ನಲಿಯುತಿಹ ಬೆಡಗ ಬೆಡಗಿಯರೊಡನೆ
ಒಂದು ಕ್ಷಣವಾದರೂ ಸುಖಿಸಲೆಂದೆ.

ನಡೆಯಬೇಕಿದೆ ಮುಂದೆ, ಅಲುಗಲಾರದು ಕಾಲು
ನನ್ನ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟವರು ಯಾರು? ನೀನೇ?
ಕೈಯ್ಯ ಮಧುಪಾತ್ರೆಯೂ ತಲುಪಲಾರದು ಬಾಯ
ನನ್ನ ತುಟಿ ನನ್ನ ರುಚಿ ನನ್ನ ಬೇನೆ.

ಬಾಗಿಲನು ತೆರೆದರೂ ಮುಚ್ಚಿ ಮನಸಿನ ಕಿಟಕಿ
ತೊಲಗು ನೀನೆಂಬಂತೆ ನೋಡುವವರು!
ಸ್ವರ್ಗಲೋಕದ ಸಂಜೆ ಸ್ವರ್ಗಜನಕೇ ಇರಲಿ
ನರಕದವ ನಾನಂತು, ಕೆಡುವ ಜನರು.

ನಾಕದೇವರ ಮುಂದೆ ನರಕದಾಳಿಗೆ ಭ್ರಮೆಯು
ಚಾಚಬೇಕೋ ನಾಲ್ಗೆ, ಹಸಿದೊಡಲಿಗೆ
ಮುಷ್ಟಿಯನ್ನವನಿಕ್ಕಿ ಹೊಲಿದು ಬಿಡುವನು ಆಸೆ
ದೇವನೊಲುಮೆಯೆ ತಾನೆ ಕೊನೆಯು ನಮಗೆ