Sunday, February 8, 2015

ಕನಸು.

ನಡೆವ ದಾರಿಯ ಬದಿಗೆ ಇರುವಂತ ಕೊನೆಯ ಮನೆ
ಕೊನೆಯೆಂದರೇನೆಂದು ಹೇಳಲಿಲ್ಲ
ಕೊನೆಯೆನುವ ಮಾತಿನಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಮರುಗಿದೆನು
ದಾರಿ ನಡೆಯುವುದೆಂತು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ.

ಇಲ್ಲೊಂದು ಹೊಸಹೂವು ಹುಟ್ಟಿಹುದು, ಕೊಯ್ಯಲೇ
ಘಮವಿಹುದೆ ಮೂಸಲೇ? ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡಲೆ?
ನಿನ್ನೆ ಮೂಡಿದ ಬೀಜ ಇನ್ನೊಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ
ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವುದೆಂದು ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡಲೆ?

ದಾರಿಬದಿಯಲಿ ಹುಣಸೆ ಬೀಜ ಮರವಾಗಿಹುದು
ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಂಬೆಯಲಿ ಬಂದಣಿಕೆಯು
ತೇಗಿ ತೇಲುವ ತೊಗಟೆ ನಾಳೆ ಮಣ್ಣಾಗುವುದು
ಎಂಬ ಕವಿಮಾತಿಗೆ ಪೊಳ್ಳುಕಿವಿಯು.

ಬಂತು ಸವಾರಿಯಿದು, ಯಾರ ಹರಕೆಗೆ ಬಲಿಯು
ಎಂದೆಲ್ಲ ದನಿಗಳದೊ ಕೇಳುತಿಹುದು
ಮನೆಗೆ ಹೋಗಲೆ ನಾನು? ಬಾಗಿಲನು ಬಡಿಯಲೇ
ಯಾರು ತೆಗೆಯುವರೆಂಬ ಶಂಕೆ ಇಹುದು

ಯಾರು ತೆಗೆದರೆ ಏನು ಕೊನೆಯ ಮನೆಯೇ ತಾನೆ?
ಕುಣಿವ ಹುಡುಗಿಯು ಇಹಳು ಎನುವ ಮನಸು
ನಡೆವ ದಾರಿಯ ಬದಿಗೆ ಇರುವಂತ ಕೊನೆಯ ಮನೆ
ಮುಂದೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮನೆಯು; ಅಂತು ಕನಸು.

2 comments:

Badarinath Palavalli said...

ಕೊನೆ ಮನೆ ಎಂಬುದು ಬೇರೆಯದೇ ಆಯಮವನು ಇಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿದೆ.

sunaath said...

ಕನಸೆಲ್ಲ ನನಸಾಗಲಿ, ಕವಿರಾಜ!